علائم لکنت زبان؛ چگونه لکنت را تشخیص دهیم؟

علائم لکنت زبان ممکن است در هر فرد به شکلی متفاوت ظاهر شود، اما برخی از نشانه‌ها در بیشتر مبتلایان مشترک است. شناخت این علائم می‌تواند به والدین و اطرافیان کمک کند تا به موقع به دنبال درمان باشند.

• تکرار مکرر کلمات، هجاها و صداها: یکی از اصلی‌ترین علائم لکنت زبان، تکرار مداوم کلمات یا بخش‌هایی از کلمات است.
  مکث‌های ناگهانی و غیرعادی: افراد مبتلا به لکنت ممکن است در وسط جمله یا حتی قبل از شروع به صحبت، مکث‌های غیرعادی داشته باشند.
• صداهای کشیده و منقبض: گاهی افراد برای بیان کلمات خاص، صدای خود را کشیده می‌کنند که نشانه‌ای از لکنت است.
• ناراحتی و تنش فیزیکی: بسیاری از افراد مبتلا به لکنت در هنگام صحبت، دچار تنش در عضلات صورت و بدن می‌شوند. این تنش می‌تواند به شکل تیک‌های عصبی یا لرزش در لب‌ها و پلک‌ها ظاهر شود.
• ترس از صحبت کردن در جمع: افراد مبتلا به لکنت ممکن است از صحبت کردن در جمع یا محیط‌های اجتماعی خودداری کنند.
• احساس ناکامی و ناامیدی: لکنت زبان می‌تواند باعث احساس ناکامی و ناامیدی در فرد شود، به‌ویژه وقتی که فرد تلاش می‌کند روان و بدون مشکل صحبت کند اما موفق نمی‌شود.
• تغییر در جریان طبیعی گفتار: جریان گفتار افراد مبتلا به لکنت، معمولاً ناهماهنگ و پر از وقفه است.
• تلاش برای اجتناب از کلمات خاص: بعضی از افراد مبتلا به لکنت سعی می‌کنند از به‌کار بردن کلماتی که برایشان دشوار است، اجتناب کنند.

انواع لکنت زبان و تأثیر آن بر گفتار روزمره

بعد از اینکه با لکنت زبان چیست، علل و علائم آن آشنا شدید، حال به بررسی انواع این اختلال می‌پردازیم. شناخت دقیق انواع لکنت می‌تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از این مشکل گفتاری داشته باشید و راهکارهای مناسب‌تری برای مقابله با آن بیابید. لکنت زبان به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شوند.

لکنت تکاملی: این نوع لکنت بیشتر در دوران کودکی رخ می‌دهد و معمولاً با رشد کودک و تکامل مهارت‌های زبانی، بهبود می‌یابد. بسیاری از کودکان با گذر از این مرحله، دیگر دچار لکنت نمی‌شوند.

لکنت عصبی (نوروجنیک): این نوع لکنت زمانی رخ می‌دهد که ارتباطات بین سیگنال‌های مغز و اعصاب مرتبط با گفتار مختل شود. این نوع لکنت ممکن است به دلیل آسیب‌های مغزی، مانند سکته یا تروما، ایجاد شود.

لکنت روانی (سایکوجنیک): لکنت روانی ناشی از مشکلات و اختلالات روانی است. این نوع لکنت معمولاً به دلیل استرس‌های شدید، اضطراب یا تروماهای عاطفی رخ می‌دهد.