

این مقاله تجربیات والدین در مسیر درمان لکنت کودکشان را بررسی میکند. والدین درباره چالشها، استرسها، تاثیرات محیطی و رفتاری، و نقش جلسات درمانی منظم صحبت میکنند. همچنین، روشهای موثر در مدیریت لکنت، همکاری با کودک، و توصیههایی برای والدین دیگر کودکان دارای لکنت ارائه میشود.

پسرم با تاخير گفتارش رو شروع کرد. به صورت خيلي خفيف و گاه گاهي موقعي که اولين جملهبندي رو شروع کرد لکنت زبان داشت، اما با رفتن به بيمارستان و استرس وارد شدن به کودک به صورت شديد و همراه با قفل درآمد.
(سن شروع لکنت دو سال و هفت ماه)
شايد ارث (دايي پدر کودک)
من قبل از اينکه با درمانگرم آشنا بشم در سايتها و مقالات جستجو ميکردم، اما اطلاعات درست و کاملي که راهگشا براي والدين باشد محدود بود، و بعد از شروع درمان با درمانگرم توانستم اطلاعات کافي بدست بياورم.
با اعتماد به درمانگر تخصصي لکنت
شناخت لکنت با بيشتر کردن اطلاعات درست و موثق.
استرس و هيجان
کسي وسط حرف کودک بپرد
احساس ناامني در محيطهاي جديد
جلسات منظم درمان
تمرين با کيفيت و اوقات شاد
کودک هنوز کوچک هست بزرگ شود خوب ميشود.
لکنت درمان نداره الکي دلخوشتون نميکنم (صحبت با روانشناس صداي مشاور موقع شروع لکنت)
گفتار درماني براي کودکان بيشفعال و اوتيسم و.. هست، بچه به اين باهوشي چرا گفتار درماني ميبريد.
کودک ترسيده اگر دوباره بترسد خوب ميشود.
بچه هست، او را درگير اين مسايل لکنت و گفتار درماني نکنيد.
براي کودک خيلي چارچوب گذاشتيد اين طوري شده، والدين اين مشکل رو ايجاد کردن، خودتون هم بايد درستش کنيد (صحبت گفتاردرمان قبلي)
چرا دست از سر اين بچه بر نميداريد، دلتون مياد مدام از كودك تمرين بخواهيد، بعضي روزها تمرين نکند چيزي نميشود.
چرا براي تمرين سختي ميكشيد که حتما انجام بدهد، بزرگ که شود، خودش دنبال درمان ميرود.
چرا كودك را انقدر گفتار درماني ميبريد، حالا که گفتار درماني رفتيد و از قبل خيلي بهتر شده، باز اگر ديديد بدتر شد ببريد (در صورتي كه نظم و استمرار مهم هست)
اصلا بيخودي رو گفتار بچه حساس هستيد، به اين خوبي صحبت ميكند.
واکنش من فقط صبر، چون نميشود همه افراد را توجيه کرد.
با الويت قرار دادن تمرينها، بعضي برنامههاي زندگي تغيير ميکند.
با تذکر دادن براي كاهش سرعت گفتار افراد خانواده، گاهي دلخور ميشوند.
همچنين گاهي براي افراد خانواده، کاهش سرعت گفتار خودم خوشايند نيست.
ما خيلي زود درمان را شروع کرديم با اين وجود کودک اجتنابهاي زيادي داشت. گاهي چون نميتوانست صحبت کند گريه ميکرد و جلوي دهانش را ميگرفت.
از ابتدا پسرم با کودکان ديگر ارتباط اجتماعي خوبي نداشت، فک کنم بيشتر جنبه ذاتي داشت تا مربوط به لکنت
(شايد هم لکنت، ارتباط ضعيفش با همسن و سالان را تشديد کرده بود)
والدين آسانگير چون باعث ميشوند کودک سختي رو تجربه نکند و کودکي با ظرفيت کم تربيت ميکنند كه به نفع لكنت هست.
همچنين وقتي والديني قاطع نباشند، کودک تمرينها را خوب انجام نميدهد.
در عين حال سختگيري تنها هم کارساز نيست و کودک را لجباز ميکند، بايد ارتباط خوب و دوستانه با کودک برقرار کرد که در عين اينکه لوس نشود، حرفشنوي داشته باشد.
بازي با کودک و گذاشتن وقت مشترک با کودک
آرام بودن خانه
خاموش بودن تلويزيون
اجراي توصيههاي درمانگر
گذاشتن هدف
داشتن نظم در پيگير بودن جلسات و انجام همه روزه تمرينها در هر شرايطي اعمال نکردن نظر شخصي در مراحل درمان
از زماني که آگاهي کافي از لکنت به دست آوردم و به درمان اميدوار شدم.
تجربيات مادران موفق در درمان رو مطالعه کردم، متوجه شدم اگر تلاش كنم ميتوانم به كودكم كمك كنم.
همگام شدن با درمانگر باتجربه در زمينه لكنت
من با گفتار درماني آشنا نبودم و چون افراد بزرگسالي رو ديده بودم که لکنت داشتند، اميدي به درمان لکنت نداشتم.
✨ فرزند شما شایسته یک گفتار روان و بدون استرس است! 🌈 در کلینیک نگاه نو، با ارائه روشهای نوین و تخصصی، به درمان لکنت زبان کودک سه ساله شما کمک میکنیم. تیم متخصص ما با ارزیابی دقیق و برنامهریزی شخصیسازیشده، در کنار شماست تا فرزندتان به اعتماد به نفس و مهارتهای ارتباطی مطلوب دست یابد. 🗣️👶 امروز با ما تماس بگیرید و نخستین قدم را به سوی یک آینده روشن برای کودکتان بردارید! 💬✨
از زمان شروع درمان و انجام تمرينها بيشتر از يک و نيم سال هست، روند درمان ادامه دارد.
پيدا کردن علايق کودک و هدف قرار دادن علايق به عنوان ابزاري براي اجراي تمرينها (چون کودکان و علايقشون با هم فرق دارند).
انجام بازيهاي متنوع، تنوع در نحوه انجام تمرينها و تغيير مكان انجام تمرين و توجه به اينكه بهترين زمانها رو از نظر سرحالي كودك به انجام تمرينها بپردازيم.
(مثلا من متوجه شدم پسر من با کتاب داستان جديد که تصاوير قشنگ داشته باشد، کلي با کيفيت تمرين ميکند، از وقتي درمان رو شروع کرديم خيلي کتاب داستان خوب خوانديم.)
پاداشهاي مناسب با توجه به علاقه كودك و مشورت در مورد نوع پاداشها با كودك.
گذاشتن وقت مشترک و برآوردن نياز هيجاني کودک براي اينكه کودک در انجام تمرينها حرف شنوي داشته باشد اثرگذار هست. (وقت مشترکي که فقط و فقط براي کودک باشد، نوع بازي و قوانين بازي را او تعيين کند، آموزش،
تذکر، بايد و نبايد و نصيحت در آن زمان محدود در کار نباشد).
اينها ميتواند باعث تعامل مثبت بين والد و کودک شود و حرف شنوي کودک را زياد کند.)
قاطع بودن در بازگيري پاداش يا پاداش ندادن وقتي کودک تلاش كافي نداشته باشد.
مراجعه به گفتار درمان با تجربه كه با كودك بتواند ارتباط برقرار كند، خيلي موثر هست. من اميدي به درمان خود به خودي نداشتم.
سردرگمي و نداشتن اطلاعات در مورد لكنت و گفتار درماني و آشنا نبودن با خانوادهاي كه مسير موفقي رو طي كرده است.
به نظرم محيط آرام خانه ميتواند کمککننده باشد. و البته افزايش ظرفيتهاي كودك هم ميتواند او را قدرتمندتر كند.
درمان کودک به صورت پروژه هست، درمانگر کارفرماست و والدين مجري
بهترين خاطره اينکه پسرم در مهدکودک بدون لکنت و روان، داستاني را در جمع تعريف کرد.
وقتي كودك روان و بيلكنت صحبت ميكند، به خودم افتخار ميكنم که توانستم براي كودكم مفيد باشم.
بدترين خاطرات:
اولين بار که گفت نميتوانم حرف بزنم.
وقتي بچههاي فاميل اداي كودكم را در آوردند يا بهش گفتند چرا اين طوري حرف ميزني يا وسط حرفش ميپريدند چون «ام ام» داشت، حوصله گوش کردن نداشتند.
وقتي درمانگر قبلي بعد ده جلسه گفتند «بايد گفتارش بهتر ميشد، عجيب هست تغيير نکرده» من پرسيدم ممکنه گفتار درماني اثر نداشته باشه؟ جوابي ندادند.
يک روزي پسرم لكنت طولانياي کرد، فرد بزرگسالي كه ميدانست پسرم لكنت دارد، خنديد.
خير اعتقادي نداشتم.
فقط و فقط به گفتاردرماني مراجعه کنند.
(اگر درمانگري، گفتند لکنت رو درمان کردند از سابقه کارشون يا والدين کودکان درمان شده لکنت حتما بپرسيد، بيتجربگي من اين بود که فکر ميکردم فقط گفتاردرماني برم کافي هست، بعدا متوجه شدم که گفتار درمان بايد تجربه موفق درمان لکنت هم داشته باشد كه وقت و زمان و.. را از دست ندهم.)
گفتاردرماني را انتخاب كنند كه برنامه داشته باشد و بتواند با كودك ارتباط برقرار كند.
صبور باشند.
انجام تمرينها رو جدي بگيرند.
روحيه خودشون را خوب نگه دارند تا با انرژي گامهاي موثري براي درمان بردارند.
لکنت فراز و نشيب زياد دارد، با اراده و هدف گذاشتن ميشود تاب آورد و تحمل کرد؛ اما سختيهاي راه گذرا هست و نتيجه كار با ارزش.
در مسير درمان چشماندازي از آينده به والدين نشان دهند.
به روز نگهداشتن علم و راکد نبودن
در بيابان گر به شوق کعبه خواهي زد قدم.
سرزنشها گر کند خار مغيلان غم مخور.
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعيد.
هيچ راهي نيست کان را نيست پايان غم مخور.