یکی از نظریه های خیلی مهم توی لکنت، نظریه ظرفیت و تقاضا هست. به این معنی که کودک یک سری ظرفیت هایی نیاز داره برای روان تر صحبت کردن و یک سری تقاضاها وجود داره از جانب خودش که از خودش تقاضا داره و از محیط. زمانی که. عدم تعادل وجود داشته باشه بین این ظرفیت ها و تقاضاها ما لکنت رو در کودک مشاهده میکنیم. توی کودکانی که استعداد ژنی و ذاتی برای لکنت کردن رو دارند، این عدم تعادل بین ظرفیت هاشون لکنت شون رو بروز میده و تئوری سازی میکنه. حالا توی فرآیند درمان باید روی این متعادل سازی ظرفیت ها کار کرد. این ظرفیت ها شامل ظرفیت های زبانی یعنی مهارت های زبانی شامل طول جمله شامل جمله بندی، داستان پردازی، خزانه واژگان، کلمه یابی. مهارت های شناختی شامل توجه و تمرکز، حافظه، استدلال، درک مطلب. مهارت های حرکتی شامل تلفظ، کلمات و برنامه ریزی های حرکتی و مهارت های و ظرفیت های عاطفی و عدم تعادل بین این ظرفیت ها لکنت رو ایجاد میکنه و توی فرآیند درمان هم زمانی که ما داریم روی این ظرفیت هایی که به اندازه کافی رشد نکرده اند کار میکنیم. نتیجه کار روی این ظرفیت ها نوساناتی هست که توی فرآیند درمان توی لکنت ما می بینیم. توی گفتار بچه ها می بینیم.