مجله لکنت نگاه نو

بهمن ۳, ۱۴۰۳

مسیر درمان لکنت: داستان‌های واقعی از والدین و تجربیاتشان(تجربه ۶)

مادر از زمان شروع لکنت پسرش در دو سال و هشت ماهگی می‌گوید. ابتدا فکر می‌کرد ترس عامل لکنت است، اما پس از آشنایی با درمانگرش متوجه شد که علت وراثتی دارد. با گذشت زمان و با درمان مناسب، نگرانی‌هایش کاهش یافت. واکنش اطرافیان متفاوت بود و او ترجیح می‌داد درمان زودتر آغاز شود. لکنت در ابتدا بر روحیه خانواده تأثیر منفی داشت، اما با توجه و تمرین، وضعیت بهبود یافت.
دی ۲۶, ۱۴۰۳

مسیر درمان لکنت: داستان‌های واقعی از والدین و تجربیاتشان(تجربه ۵)

مادر از تجربه لکنت پسرش در دو سال و شش ماهگی می‌گوید. هیجان و ترس عامل اصلی آن بودند. با راهنمایی درمانگر و تمرین‌های گفتاردرمانی، نگرانی‌ها کاهش یافت و لکنت پسرش بهبود یافت. واکنش‌های اطرافیان متفاوت بود، اما با اعتماد به درمان، وضعیت بهتر شد.
دی ۲۰, ۱۴۰۳

مسیر درمان لکنت: داستان‌های واقعی از والدین و تجربیاتشان(تجربه ۴)

مادر درباره لکنت فرزندش توضیح می‌دهد که ابتدا آن را نادیده گرفت، اما پس از آگاهی از علل و تأثیرات مختلف، از جمله فشارهای عصبی و محیط‌های استرس‌زا، توانست نگرانی‌هایش را کاهش دهد. او به این نتیجه رسید که محیط آرام و حمایت مثبت در کاهش لکنت مؤثر است.
دی ۱۲, ۱۴۰۳

مسیر درمان لکنت: داستان‌های واقعی از والدین و تجربیاتشان(تجربه ۳)

مادر از ابتدا متوجه لکنت فرزندش شد و پس از مشاوره با درمانگر، علت ژنتیکی آن را فهمید. با پذیرش لکنت و تمرینات منظم، محیط آرام و تعامل مثبت با کودک، شدت لکنت کاهش یافت. حمایت‌های درمانی و تعامل نزدیک با فرزند، در روند بهبود تأثیر زیادی داشت.
دی ۱۱, ۱۴۰۳

مسیر درمان لکنت: داستان‌های واقعی از والدین و تجربیاتشان(تجربه ۲)

مادر یک کودک دچار لکنت از تجربیات خود در مواجهه با این اختلال می‌گوید. او نخستین بار در دو سالگی متوجه لکنت فرزندش شد و پس از جستجوی اطلاعات و مشاوره با درمانگر، توانست آرامش بیشتری پیدا کند. ایجاد محیط امن، کاهش استرس و افزایش آگاهی والدین از عواملی بودند که به درمان کمک کردند. او نتیجه می‌گیرد که با همکاری و آگاهی، درمان ممکن است.
دی ۵, ۱۴۰۳

مسیر درمان لکنت: داستان‌های واقعی از والدین و تجربیاتشان(تجربه ۱)

این مقاله تجربیات والدین در مسیر درمان لکنت کودکشان را بررسی می‌کند. والدین درباره چالش‌ها، استرس‌ها، تاثیرات محیطی و رفتاری، و نقش جلسات درمانی منظم صحبت می‌کنند. همچنین، روش‌های موثر در مدیریت لکنت، همکاری با کودک، و توصیه‌هایی برای والدین دیگر کودکان دارای لکنت ارائه می‌شود.
آذر ۲۷, ۱۴۰۳

چرا لکنت در روند درمان نوسان دارد

یکی از نظریه های خیلی مهم توی لکنت، نظریه ظرفیت و تقاضا هست. به این معنی که کودک یک سری ظرفیت هایی نیاز داره برای روان تر صحبت کردن و یک سری تقاضاها وجود داره از جانب خودش که از خودش تقاضا داره و از محیط. زمانی که. عدم تعادل وجود داشته باشه بین این ظرفیت ها و تقاضاها ما لکنت رو در کودک مشاهده میکنیم. توی کودکانی که استعداد ژنی و ذاتی برای لکنت کردن رو دارند، این عدم تعادل بین ظرفیت هاشون لکنت شون رو بروز میده و تئوری سازی میکنه. حالا توی فرآیند درمان باید روی این متعادل سازی ظرفیت ها کار کرد. این ظرفیت ها شامل ظرفیت های زبانی یعنی مهارت های زبانی شامل طول جمله شامل جمله بندی، داستان پردازی، خزانه واژگان، کلمه یابی. مهارت های شناختی شامل توجه و تمرکز، حافظه، استدلال، درک مطلب. مهارت های حرکتی شامل تلفظ، کلمات و برنامه ریزی های حرکتی و مهارت های و ظرفیت های عاطفی و عدم تعادل بین این ظرفیت ها لکنت رو ایجاد میکنه و توی فرآیند درمان هم زمانی که ما داریم روی این ظرفیت هایی که به اندازه کافی رشد نکرده اند کار میکنیم. نتیجه کار روی این ظرفیت ها نوساناتی هست که توی فرآیند درمان توی لکنت ما می بینیم. توی گفتار بچه ها می بینیم.
آذر ۲۰, ۱۴۰۳

چیکار کنیم لکنت بدتر نشه؟

یکی از مواردی که باعث میشه شدت لهجه لکنت توی بچه ها بیشتر بشه این هست که سرعت گفتار بالایی رو توی خونه والدین استفاده کنند. یعنی محیطی گفتاری سرعتش بالا باشه چون کودک نقص توی برنامه ریزی حرکتی تو پردازش های مغزی داره. زمانی که والدین با سرعت بالا صحبت می کنند باعث میشه که کودک هم بخواد از اونها تقلید بکنه و چون ظرفیتش کمتر از حد هست روانی گفتار اینجا بیشتر میشکنه. به خاطر همین باید توجه داشته باشید که سرعت گفتار رو به سرعت گفتار آهسته تر اما طبیعی تغییر بدید. مکث های بیشتری توی گفتار بیارید و اجازه بدید کودک حرفش رو کامل کنه. یعنی بین حرف ها. یک ثانیه بین عبارت ها مکث داشته باشیم که شدت لکنت توی بچه ها بدتر نشه.
آذر ۱۳, ۱۴۰۳

نقش معلمین در درمان لکنت(قسمت دوم)

Speaker1: معلمین عزیز می توانند با قرار دادن یک سری قوانین ارتباطی توی محیط کلاس مثلا اینکه هر موقع یک دانش آموز در حال صحبت کردن هست هیچ کدوم از دانش آموزای دیگه حق ندارن که صحبتش رو قطع کنن و هر کدوم از دانش آموزها باید به نوبت صحبت کنن. میتونه این کار توی محیط کلاس میتونه استرس و فشار زمانی رو از روی کودک برداره و شدت لکنت رو میتونه به درجاتی کاهش هم بده و کمک کنه به تسهیل فرآیند درمان توی کلاس و همچنین معلمین میتونن در مورد تفاوت هایی که هر کدوم از بچه ها با همدیگه دارن و لزوم احترام گذاشتن به این تفاوت ها با کودکان با دانش آموزانشان صحبت کنن و زمینه ی این که ما نباید همدیگه رو مورد تمسخر و آزار و اذیت قرار بدیم فراهم بشه و کودکان تو این زمینه بتونن در مدرسه احساس آرامش بیشتری داشته باشن.