با سلام علی اصغر حدوداً ۳ سالگی بود که لکنت شروع شد اولش خیلی زود حرف اومد به طوری که تا دو سالگی قشنگ همه جملات می‌گفت ولی از سه سالگی لکنتش شروع شد اولش زیاد متوجه نمی‌شدیم ولی کم کم زیاد شد. همه اولش می‌گفتن خودش خوب میشه تخم کبوتر بلدرچین بهش بده خوب میشه دکتر اعصاب هم بردم. فقط قرص داده بودند که همش خواب بود.

هرچه هم می‌گفتم ببرمش گفتار درمانی می‌گفتن اینا همش الکی هست تا اینکه وارد مدرسه شد دیدم روز به روز بدتر میشد. مخصوصا زمانی که هیجان داشت یا مسافرت می‌رفت خیلی بد میشد وقتی درس ازش می‌پرسیدم هم خودم هم علی اصغر عذاب می‌کشید.

تا اینکه مرداد پارسال با آقای حسینی نسب آشنا شدیم و درمان شروع کردیم درمان به صورت فشرده بود. علی اصغر هم تمریناتش انجام می‌داد با گرفتن جایزه امتیاز. خیلی فقط حساس بود. شیوه‌ها خارج از منزل انجام نمی‌داد همش می‌گفت مسخره میکنن. یا به حرف من گوش نمیدن در صورتی که اصلا اینطور نبود.

دیگه با کمک آقای حسینی نسب هر طریقی بود قانع شد که اینطور نیست روز به روز علی اصغر بهتر شد که بزرگترین آرزوم بود. دوباره بتونه روان حرف بزنه. تا خداروشکر اردیبهشت امسال به مرحله تثبیت رسید. امیدوارم این مرحله هم به خوبی طی کنه از آقای حسینی نسب تشکر می‌کنم که اینقدر دلسوز بچه‌ها بودن انشاالله همیشه موفق پیروز باشید.